Donderdag 23 november 2017

Gisteren was de dag vd uitslag van de CT-scan. Brief gehad waarin stond dat ik tussen 12 en 1 gebeld zou worden. Om 4 uur nog niets gehoord dus zelf maar ff in de phone geklommen.
De assistente......
Nee meneer, ze gaat u nog bellen. De dokter doet dat altijd na het poli spreekuur en daar is ze nu nog mee bezig. Dus ik dacht, na al mijn ervaringen, dat kan zomaar eens rond een uur of 7 worden voor ze belt. Ik om 5 uur naar huis en omdat we 's avonds weg moesten gauw maar ff badderen voor het eten.  Ja hooooooor. De kladden schoon en een gemiste oproep op mn phone.  Privénummer. Dus dat was waarschijnlijk de dokter geweest. En ik dacht: die belt nog wel een keer. DUS NIET.
Vandaag maar weer even die lieve assistente gebeld.
Ja meneer Wassink de dokter heeft u proberen te bellen. Ik zie nu dat het belletje voor volgende week in het rooster staat.
Waaaaaaaaaaaaat.
Ik kan een verzoek indienen of dat zij u eerder belt?
DAT ZOU IK MAAR FF DOEN.
Dus lieve kijk- en luistervriendjes.
Wordt vervolgd.
Moet ik me nu gerust voelen dat het,omdat het nog wel een weekje kan duren, niks aan de hand is. Of moet ik me nu zorgen maken?
Dat laatste doe ik dus NIET.
Maar snappen hun niet dat een patiënt toch wel een zekere mate van ongerustheid heeft zolang er geen uitslag bekend is.

Maandag 13 november

Niet mn ideale drankje om de dag mee te starten. Maar tis voor het goede doel moeten we maar denken.
Vandaag controle nummer 2. Een CT-scan. Nu eerst ff mn sappie opdrinken.  Ieder kwartier 2 bekertjes. Is goed te doen want het smaakt nergens naar.
9 uur de scan dus maar ff tikken.
Toch zat ik net ff een paar berichtjes van een jaar terug te lezen. Pfff. Zet je toch wel weer aan het denken. DANKBAAR.